ვინ არ აგორდება, ვინ არ ავარდება...........
სოციალურ ფსიქოლოგიაში არსებობს მშვენიერი ტერმინი “აფილაცია”, სანამ მას განვმარტავდე მინდა ვივარაუდო, რომ ადამს ევა იმიტომ გაუჩინა ღმერთმა, რომ მოწყენილი არ ყოფილიყო ეს პირველი, შესაბამისად აქედან უნდა ვიფიქროთ, რომ არა ბევრი ადამიანი ჩვენს ირგვლივ ძალიან ცუდად წავიდოდა ჩვენი საქმე. ალბათ თავის დროზე ევამ ამოწურა ადამი და ამიტომ შეუჩნდა ეშმაკი ის ეკეთებინა, რაც აკრძალული ჰქონდა (ეს ისე ჩემი მკრეხელური მოსაზრებაა). ალბათ ამიტომაცაა დაშვებული, რომ ერთი ადამიანი არ გყოფნის საურთიერთობოდ. კარგი ქართული ანდაზა მახსენდება “რაც მეტი ნაცნობ-მეგობარი გყავს, მით მეტი კაცი ხარო” და ამ გამონათქვამს მთელი გულით ვეთანხმები, რაც შეეხება ზემოთხსენებულ აფილაციას - ”ახალი კონტაქტი, კავშირი; მისი ქვეტექსტი ყოველთვის პოზიტიურია, აფილაცია ასოცირებულია თანამშრომლობასთან, კომპანიონობასთან, სიყვარულთან; და ადამიანის ერთ-ერთი საბაზო მოთხოვნილებაა”- (ასე განმარტავს ენციკლოპედია). ასე რომ პირველი არ ვარ ვინც ეს თქვა....
ამ პოსტის დაწერა ერთმა ტენდენციამ გადამაწყვეტინა, ბოლო ხანებია ხშირად მესმის ადამიანების გამორჩევა საცხოვრებელი ადგილის, წარმომავლობისა და ფინანსური შესაძლებლობების მიხედვით. სნობიზმი ალბათ კიდევ სულ სხვა რამეა, მაგრამ მერწმუნეთ ეს სნობიზმზე უარესი მოვლენაა....... არა გენაცვალეეეეეთ, რა მნიშვნელობა აქვს ქალაქშია გაზრდილ-დაბადებული თუ სადმე განაპირა სოფელში, მთაში თუ ბარში კარგი ადამიანი კარგია ყველგან და ის სადღაც მიუსავალში გაზრდილი შეიძლება შენზე უფრო ძლიერი აღმოჩნდეს, ეს მაშინ, როცა შენ ე.წ ცენტრში მაცხოვრებელი იმით ამაყობ, რომელ მაღაზიაში იპრანჭები, ან საღამოს რომელ ღამის კლუბს სტუმრობ და ამის იქით უბრალოდ ინტელექტს უჭირს...
პრეტენზია არაფერზე მაქვს, უბრალოდ გამოცდილებამ, ბევრმა მოგზაურობამ სხვადასხვა კატეგორიის ხალხთან და ბევრ სხვადასხვა გაგების ადამიანთან კონტაქტმა მაჩვენა რომ ისე არ ხდება ცხოვრებაში როგორც ე.წ. "ასფალტზე ამოსულები" ფიქრობენ, უფრო მეტიც მეცოდებით ხანდახან იმ აზროვნების გამო, რომ დღეს სადმე ქორწილში ვერ ადგებით საცეკვაოდ რადგან თქვენს მეგობრებს იმაზე უფრო ძვირიანი კაბა აცვიათ ვიდრე თქვენ; შეგრცხვებათ იმის გამო, რომ თქვენი ნათესავი ქალაქურ ცხოვრებას კარგად არ იცნობს და კიდევ ვინ მოსთვის რა.......
კარგად მესმის, რომ ცხოვრება გამოუცნობი რამ არის და ყველაფერს აქვს თავისი ავიც და კარგიც, უბრალოდ ხანდახან ძალიან სასაცილოები ვხდებით ხოლმე, განსაკუთრებით მაშინ, როცა შორიდან, ცივი თვალით ვუყურებთ ამ ყველაფერს............
ამ პოსტის დაწერა ერთმა ტენდენციამ გადამაწყვეტინა, ბოლო ხანებია ხშირად მესმის ადამიანების გამორჩევა საცხოვრებელი ადგილის, წარმომავლობისა და ფინანსური შესაძლებლობების მიხედვით. სნობიზმი ალბათ კიდევ სულ სხვა რამეა, მაგრამ მერწმუნეთ ეს სნობიზმზე უარესი მოვლენაა....... არა გენაცვალეეეეეთ, რა მნიშვნელობა აქვს ქალაქშია გაზრდილ-დაბადებული თუ სადმე განაპირა სოფელში, მთაში თუ ბარში კარგი ადამიანი კარგია ყველგან და ის სადღაც მიუსავალში გაზრდილი შეიძლება შენზე უფრო ძლიერი აღმოჩნდეს, ეს მაშინ, როცა შენ ე.წ ცენტრში მაცხოვრებელი იმით ამაყობ, რომელ მაღაზიაში იპრანჭები, ან საღამოს რომელ ღამის კლუბს სტუმრობ და ამის იქით უბრალოდ ინტელექტს უჭირს...
პრეტენზია არაფერზე მაქვს, უბრალოდ გამოცდილებამ, ბევრმა მოგზაურობამ სხვადასხვა კატეგორიის ხალხთან და ბევრ სხვადასხვა გაგების ადამიანთან კონტაქტმა მაჩვენა რომ ისე არ ხდება ცხოვრებაში როგორც ე.წ. "ასფალტზე ამოსულები" ფიქრობენ, უფრო მეტიც მეცოდებით ხანდახან იმ აზროვნების გამო, რომ დღეს სადმე ქორწილში ვერ ადგებით საცეკვაოდ რადგან თქვენს მეგობრებს იმაზე უფრო ძვირიანი კაბა აცვიათ ვიდრე თქვენ; შეგრცხვებათ იმის გამო, რომ თქვენი ნათესავი ქალაქურ ცხოვრებას კარგად არ იცნობს და კიდევ ვინ მოსთვის რა.......
კარგად მესმის, რომ ცხოვრება გამოუცნობი რამ არის და ყველაფერს აქვს თავისი ავიც და კარგიც, უბრალოდ ხანდახან ძალიან სასაცილოები ვხდებით ხოლმე, განსაკუთრებით მაშინ, როცა შორიდან, ცივი თვალით ვუყურებთ ამ ყველაფერს............
0 comments:
Post a Comment