Posted by tammo |
Labels:
ეგარი.......
|
ჩვენს ქვეყანაში ძალიან მნიშვნელობანი მოვლენები იმდენად იშვიათადღა ხდება, რომ ყველა სიახლე უკვე მნიშვნელოვნად იქცევა ხოლმე. ამ პოსტს ვწერ იმიტომ რომ უბრალოდ ძალიან მნიშვნელოვანია.
დღეს საეკლესიო მსახურებისას მცხეთის სამთავროს დედათა მოსანტერში ასეთი ინფორმაცია გაჭღერდა: ოქტომბრის თვეში სვეტიცხოველში აღევლინება მართლმადიდებლური ეკლესიის ერთ-ერთი დიდი მოვლენა მირონის მოხარშვა.
ცოტა უფრო დაწვრილებით:
მირონი მცენარეული, სურნელოვანი ზეთია, მას განსაკუთრებული დანიშნულება აქვს და გამოიყენება მხოლოდ (!!!) ნათლობის, ტაძრისა და წმინდა ტრაპეზის კურთხევის და მეფედ კურთხევის დროს. ანუ რიგითი ადამიანი თავის ცხოვრებაში მხოლოდ ერთხელ - ნათლობისას იცხებს მირონს. თავდაპირველად ეს პროცესი ხორციელდებოდა მხოლოდ მაღალი რანგის სასურიერო პირების მიერ, დროთა განმავლობაში მირონცხების უფლება (ალბათ ძირითადად ნათლობისას) მიეცათ მღვდლის ხარისხში მყოფ სასულიერო მოღვაწეებს.
ვილკიპედიის მიხედვით: გადმოცემის თანახმად, საქართველოში წმინდა მირონი გადმოდიოდა მცხეთაში იმ ხიდან, რომელიც იესო ქრისტეს მიწაში დაფლულ კვართზე იყო ამოსული. შემდგომში იმ ადგილზე სვეტიცხოვლის ტაძარი აუგიათ. ამჟამად მირონს ამზადებენ 30-ზე მეტი სურნელოვანი ნივთიერებისაგან (ზეითუნის ზეთი, თეთრი ღვინო, საკმელი, სხვადასხვა ყვავილი, ვარდის ზეთი და სხვა).
ჩემი მხრივ დავამატებ, რომ ამას ემატება გაძლიერებული ლოცვა.
თვითონ მოვლენა მირონის მოხარშვა ხდება, მხოლოდ იმ ეკლესიებში, რომელსაც ავტოკეფალია (დამოუკიდებლობა) გააჩნია. ამჟამად ჩვენს სამყაროში არსებობს 15 ავტოკეფალური მართლმადიდებლური ეკლესია და საქართველო მათ ჩამონათვალში მეცხრე ადგილას იმყოფება.
მცირედი ისტორია: ქართულმა ეკლესიამ ავტოკეფალია ანტიოქიის ეკლესიისაგან 457 წელს მიიღო. რუსეთის იმპერიამ კი 1811 წელს ავტოკეფალია გააუქმა. მას შემდეგ რუსეთის სინოდი ქართულ ეკლესიას ეგზარქოსების მეშვეობით ხელმძღვანელობდა.ქართულმა ეკლესიამ ავტოკეფალია 1917 წლის 25 მარტს დაიბრუნა. მისი დამოუკიდებლობა ყველა მართლმადიდებელმა ეკლესიამ სცნო, თუმცა ეს წერილობით დადასტურებული არ ყოფილა. საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის ილია II-ს უშუალო მონდომებით კი მსოფლიო საპატრიარქომ საქართველოს ავტოკეფალია ოფიციალურად 1990 წელს სცნო.
და სწორეს ამის შემდეგ საქართველოში, იქ სადაც ამ მოვლენას დიდი ისტორია აქვს, (ჯერ კიდევ ტაოში მოღვაწე გრიგოლ ხანძთელი ისტორიის თანახმად ხანძთის მონასტერში აღასრულებდა მირონხარშვას:) მეც მქონდა ბედნიერება 1995 წელს სვეტიცხოველში მიმდინარე მოვლენებს დავსწრებოდი, ეს იყო უდიდესი ზეიმი, თუ გავითვალისწინებთ, რომ საქართველომ მრავალწლიანი რუსული მორჩილების შემდეგ დაიბრუნა თავისი უფლებები და მაშინ როცა ხალხი ჯერ კიდევ ძალიან ნაკლებად იყო გარკვეული რწმენაში მირონხარშვის რამდენიმე დღე დიდ ზეიმად გადააქცია.
დღეს როცა ყველას გვაქვს ცოტა თუ ბევრი პრეტენზია ჩვენს რწმენით ცხოვრების შესახებ, ვისაც გინდათ მოწოდებად ჩამითვალეთ ერთ-ერთ უდიდეს მადლად შეიწირება მცირედიც კი გაღებული ყველას ოჯახის მიერ, რათა ერთად მოხდეს მირონკურთხევა საქართველოში, მოვლენა, რომელიც მართლაცდა ღმერთმა იცის კიდევ როდის განმეორდება.........
