მთავარია გაგება

ცხოვრება გარკვეული სახის დინამიკაა, ეს მოძრაობა რომ არ არსებობდეს აბა რა აზრი ექნებოდა ცხოვრებას.....

მე ჯერ კიდევ გულუბრყვილოდ მჯერა, რომ ჩვენ ყველა ამ ეპოქას ვქმნით, ცალკ–ცალკე და ყველა ერთად. ზოგი მეტად, ზოგი ნაკლებად, მაგრამ მაინც ვქმნით ისეთს, როგორიც შეგვიძლია. მერე რა რომ საერთოდ არ ვჩანვართ. ცუდი პარალელი: არსებობს ჩარხი, რომელიც ძირითად საქმეს აკეთებს, მაგრამ რომ არ არსებობდეს ჭანჭიკი, ის ხომ ვერ შეასრულებდა თავის მოვალეობას. ჩავთვალოთ, რომ ჩვენ უბრალო ჭანჭიკები ვართ, რაღაც განსხვავებით, ხან გვსიამოვნებს ამ საქმის კეთება, ხან უბრალოდ გასამჯელო გვამოძრავებს და ა.შ.

ცხოვრება როდის ირყევა იცი შენს გარშემო??? როცა რაღაც ისეთი ხდება რასაც არ ელი, უბრალოდ სიურპრიზია, უკეთეს შემთხვევაში დადებითი გამოხატულებით, უარეს შემთხვევაში კი უარყოფითი სახით. ხან ვერც ხვდები რა არის იმ კონკრეტულ შემთხვევაში უკეთესი ან უარესი, ამასაც დრო აჩვენებს..........

ისე ჩემი ცხოვრება მაჩვენებს, რომ რისკი და იმაზე დადებითი პასუხის მიცემა, რისი მომავალიც ბუნდოვანია უფრო ამართლებს, ვიდრე ბევრი ფიქრი და წინასწარი გათვლები...