მთავარია გაგება

ნაწილი მეორე....

ახალს არაფერს ელოდეთ:

ტრაპიზონი (ასევე ტრაბზონი, მოძვ. ტრაპეზუნდი; კლას. ბერძნ. Τραπεζοῦς, თანამ. ბერძ. Τραπεζούντα, თურქ. Trabzon) ქალაქია შავი ზღვის სანაპიროზე ამჟამინდელი თურქეთის ჩრდილო-აღმოსავლეთით; ტრაპიზონის პროვინციის დედაქალაქი; ისტორიული ტრაპიზონის იმპერიის დედაქალაქი. მდებარეობს ბათუმიდან სტამბოლისკენ მიმავალ გზაზე და ისტორიულად მნიშვნელოვანი წერტილი იყო საერთაშორისო ვაჭრობისთვის. ქალაქის მოსახლეობა შეადგენს 214.949 ადამიანს (2000 წ. მონაცემებით). 

ეს ვილკიპედიის მონაცემები (ანუ ოფიციალობა).


არაოფიციალურად...........

სარფიდან გადადიხარ თუ არა იმდენად თვალშისაცემია ის ამბავი რომ სხვა ქვეყანაში მოხვდი ვერ წარმოიდგენ, არა მე რომ პატრიოტი ვარ და ძირითადში ჩემი ქვეყნის ნაგავი მირჩევნია სხვის მაგალითად ეიფელის კოშკს ეს ბევრმა იცის, თუმცა იმის ღირებულებაც აბსოლუტურად გააზრებული მაქვს :) ბევრი რომ არ გავაგრძელო პირველი ქალაქი გზად არის ხოფა, უსახური, არაფრისმთქმელი და რაღაც სოციალისტური, გზადაგზა ხვდები, რომ დონე შედარებით იმატებს, მაგრამ ეს მატება საგრძნობი არაა. ერთი რამ ფაქტია სარფიდანვე გრძნობ კლიმატის სხვაობას, განსაკუთრებით თუ ზამთრისპირას მგზავრობ....


ქალაქები ძირითადში მშენებარეს შთაბეჭდილებას ტოვებს და მჭიდრო, მიჯრილი, შეფერადებული სახე აქვს. გაშენება შიგადაშიგ მთადშეფენილია და მიუხედავად იმისა, რომ ზღვა ორ ნაბიჯზეა ძირითადში მოწესრიგებული პლიაჟი არ არსებობს. სარფიდან ტრაპზონამდე დაახლოებით სამი საათის სავალია, პრინციპში ქართველი მძღოლი ამ გზას სადღაც 45, მაქსიმუმ ერთ საათში აითვისებდა ოფიციალური შეზღუდვა რომ არ არსებობდეს (80 კმ/სთ–ში). მინიმალური გადაჭარბება და საზღვარზევე წამოგაწევენ სოლიდურ ჯარიმას. (პრინციპში ასე აწყობილი საქმე მისასამებელიცაა). გზა იმდენად მოწესრიგებულია, რომ რაღაც მომენტში თვითმფრინავში გგონია თავი, თუმცა საკმარისია სარფს გადმოსცდე თვით ყველას მიერ ასე ნაქები საქართველოს გზა საშუალებას არ მოგცემს ორი დღის უძილომ თვალი მოატყუო.

თავად ქალაქი ტრაპიზონი ძალიან წყნარი, ძირითადად გარკვეულ სიმაღლეზე გაშენებული ქალაქია, გარეგნული  სისუფთავე იგრძნობა, მოიხედავად იმისა რომ გარე ვაჭრობა თვალშისაცემია. ქალაქის დასაწყისშივე ხვდები დიდ სავაჭრო ცენტრს, სახელად "ფორუმი", მშვენიერი რამაა, თუ შემთხვევით მოწყდი მთავარ ჯგუფს (რაც ერთობ მოსალოდნელია) ან იმ ადგილს უნდა მიაგნო სადაც შენს სახელს ხმამაღლა გამოაცხადებინებ ოპერატორს, ან უბრალოდ უნდა დადგე და ელოდი იქნებ ვინმემ თავად გიპოვოს.... 


თურქეთში გადასულმა ჩაი რომ არ დალიო არ შეიძლება, თუ ძალიან არ გინდა ქვიშაზე მოდუღებული თურქული ყავა აუცილებლად გასინჯეთ, მართლა კარგი რამეა.

ერთი თვალშისაცემი რამ: მოსახლეობამ თურქულის გარდა სხვა ენა არ იცის. არ გესმის, არ ესმის, მაგრამ მაინც ახერხებ ურთიერთშეთანხმებას რაღაცნაირად მიაღწიო. აქვე: ჩვენმა დაკვირვებამ ცხადყო, რომ რაც უფრო ხმამაღა დაელაპარაკები, მით მეტი შანსი გაქვს რამე გააგებინო. გულდაწყვეტილი აღვნიშნავ, რომ ქალები ჩრდილში მოვექეცით, რადგან მათი მხრიდან მეტი ინტერესი უფრო ბიჭებისკენ იყო (კაცები გადამალეთ...........).

რაც შეეხება სასტუმროს: აქედან წასვლამდე "კეთილისმსურველები" გვაფრთხილებდნენ ბორდელებში გაგანაწილებნო, სინამდვილეში მე ეტყობა ამ დაწესებულებაზე უფრო ცუდი წარმოდგენა მქონია. შენიშვნები რათქმაუნდა მაქვს, მაგრამ არაუშავს რამდენიმე დღით შეძლებ გაუძლო პირობებს, (თუმცა როგორც იტყვიან ხოლმე "ცოტა უკეთაც შეიძლებოდა")