მთავარია გაგება

ვგრძნობ რომ:

უბრალოდ ზედმეტი ვარ;

ან ჩვევაში გადასული;

სასოწარკვეთილი;

გაუგებარი;

მომაბეზრებელი;

დეპრესიული;

ამპარტავანი;

არარეალურში გადავარდნილი;

უბრალოდ იდეალისტი,

აი ისევ იმის  გავლენის ქვეშ, ბავშვობაში კოშკებს რომ უგებენ,


ხანდახან უბრალოდ:

 ვერ მიტანენ;

ჭორაობენ;

ისე აღმიქვავენ როგორიც არ ვარ;

ისეთს მიმაწერენ რაც გულშიც არ გამივლია;

ვძულვარ ჩემი წონასწორობის გამო

ან თუნდაც უწონასწორობის;

ხანდახან უბრალოდ:


არ მინდა რომ ვარსებობდე,

მინდა წავიდე;

უბრალოდ დავიკარგო.


კარგია რომ ხანდახან. (თუმცა არც თუ ისე იშვიათად)