< >

"მერე რა რომ ძლიერი ხარ,
 მერე რა რომ დიდი ხარ,
 მერე რა რომ ბევრი დაგიჩაგრავს,
მერე რა რომ მებრძოლი და ხშირად მტრულად განწყობილი ხარ,
მერე რა რომ საშიში ხარ, მერე რა რომ შენ ცხოვრება გქვია .....
მე შენზე ძლიერი და დიდი ვარ,
მე შენზე მაგარი მებრძოლი ვარ,
მე არ მეშინია შენი მტრული დამოკიდებულების,
მე ვერ დამჩაგრავ შენ !
შენ თუ ცხოვრება გქვია მე სიცოცხლე ვარ !!!

ეს ფრაზები ვის ეკუთვნის ნამდვილად არ ვიცი...

ხათოს ეს პოსტი წავიკითხე რამდენიმე საათის წინ, კიდევ ერთხელ განვიცადე 20 წლის წინანდელი და მესიამოვნა. (ჩამაფიქრა, დამაფიქდა და ამანერვიულა)

ჩემი გვარი ძალიან მცირერიცხოვან ადამიანთა ჯგუფს მოიცავს, წარმოშობით რაჭიდან ვართ, კერძოდ, სოფელი ზნაკვიდან. შვიდი თაობის წინაპარს ველური ბატონი, გვარად წულუკიძე მოუკლავს და ქართლში გამოქცეულა (წულუკიძე გვარის გაგებაზე ახლაც კი უხერხულობა მიპყრობს ხოლმე), შიო მღვიმეს შეხიზნებია და მის ყმადაც დაუგულია თავი, შემდეგ გამრავლებულან ავად თუ კარგად და დღეს თითზე ჩამოსათვლელ კომლთა რაოდენობას წარმოვადგენთ.

ამ ფაქტის და ქართველობის იმ ძირძველი ტრადიციის გათვალისწინებით თუ რა მნიშვნელოვანია ახალ თაობაში ბიჭის დაბადება, წარმოიდგენთ ალბათ, თითო ახალი გვარის გამგრძელებლის გაჩენა რამხელა სიხარულია ჩემი გვარის ოჯახებისთვის. არადა ბედის ირონიაა თუ რას უწოდებენ არ ვიცი, უხეშად თვალის გადავლებაც საკმარისია დაასკვნა, რომ გვარში პირველები მხოლოდ გოგოები იბადებიან, თან რამდენიმე ზედიზედ და "დიდი წვალებაა" საჭირო, რომ ერთ დღეს სანატრელი ბიჭიც გაჩნდეს. ჩემს ოჯახშიც ეს ბედნიერება ძალიან გვიან მოვიდა, მაშინ როცა ჩემი მშობლები ორმოცს გადასცილდნენ და ადვილი წარმოსადგენია სამი გოგოს მერე მეოთხე ბიჭი რა დიდი სიხარული იქნებოდა.

ამბავს ვაგრძელებ სხვა ამბით:

რამდენიმე ათეული წლის წინ ზუსტად იგივე განმეორდა ჩემი მოგვარე–ნათესავის ოჯახში. სამი ქალიშვილის დაბადების შემდეგ, გვიან ასაკში ოჯახს შეეძინა ნანი–ნანატრი ბიჭი, იყო ხალისი, ბედნიერება, მომავლის დიდი იმედები და ყველაფერი კარგი რაც წარმოსახვას შეუძლია.

კიდევ გავიდა რამდენიმე ათეული წელი და იმავე პრობლემის წინაშე დადგა ზემოთნახსენები ახალშობილი. ორი გოგონა და მესამე ვაჟი, თუმცა პრობლემური (ჩვენში უნარშეზღუდულს რომ უწოდებენ). ნერვიულობის ნიადაგი და ექიმის მიერ გამოტანილი უმოწყალო ანამნეზი, დარჩენილი ცხოვრების შესაძლო 10 წელი.



"მე ვერ დამჩაგრავ შენ !
შენ თუ ცხოვრება გქვია მე სიცოცხლე ვარ !!!"



0 comments: