ოცნებას ვინ მოუკლავს :)))
ჩამონათვალი ურიცხვი...
სურვილი ბევრი......
ოცნება უფრო მეტი..............
ნატვრა უკიდეგანო................
დრო და ფინანსები მინიმალური, უფრო ხშირად არარსებული.
უსაზღვრო ბოდიალი რომ ჩემი სტიქიაა, ეს ცნობილი ფაქტია. პრინციპში ვის არ უყვარს მოგზაურობა, მაგრამ არჩევანშია განსხვავება (კომფორტი თუ მინიმალური პირობები) . ნუ რადგან ჩემს ბლოგზე ვართ დავსძენ, რომ ორივე პირობაში კარგად ვგრძნობ თავს.
მოწყენილობა (სიტყვა დეპრესიას მოვერიდები) ძირითადად ორ შემთხვევაში მიტევს: როცა ნაკლებდატვირთული სამუშაო გრაფიკი მაქვს და ყოველდღიურობა რუტინაში გადადის (8 სთ–ზე მაღვიძარა, მომზადების 45 წთ–იანი პროცედურები, სამსახურში ჯდომა 9 დან 18–მდე და საღამო დაძინებამდე).... ასეთ დროს თავს იჩენს ფიქრები ცხოვრებისეულ ამაოებებზე და მეტი რა მიზეზია საჭირო მოსაწყენად.
აზრი ამეკვიატა ოდესმე ვნახავ შემდეგს? :
მაჩუ პიკჩუ
დუბაი
ვენეცია
კენია და უბრალოდ ცოცხალი ჟირაფი
პეტრა
ტაჯ–მაჰალი
შთამბეჭდავი სიაა ხომ???? მერე რა, ეს ხომ მხოლოდ ოცნებაა და თან ამ ოცნების ნაწილი....
ნატვრების რა გითხრათ და ოცნებები ხომ ხდება :)))
0 comments:
Post a Comment